The Global Egyptian Museum

De tempel van Taffeh dateert uit de Romeinse periode. De tempel heeft vier zuilen en diende als religieus centrum voor de verering van Isis. Hij werd gebouwd net na de overheersing van keizer Augustus in Actium van 31 v. Chr., dus rond 27 v. Chr.  De tempel is van zandsteen gemaakt, een steensoort die in het Zuiden van Egypte goed voorhanden is.  Deze  tempel bestaat slechts uit één ruimte.  Na de val van het Romeins imperium, werd de tempel door Koptische moniken geannexeerd, vandaar de kruisen op de muren en zuilen.  Merkwaardig is de ingang van het monument.  
De opschriften die op de tempelmuren voorkomen zijn van veelerlei aard en stammen dan ook uit verschillende perioden.  
Om de zuidelijke grens van zijn rijk in Nubië te verdedigen, besloot keizer Augustus vijf forten in het gebied aan te leggen voor de legering van de garnizoenen; één fort was in Taphis gelegen, het moderne Taffeh, 50 km ten zuiden van Aswan.  In die streek liet hij ook enkele tempels bouwen, zoals die van Kalabsja en Dendoer waarvan de inscripties zijn naam dragen.  Ook dit uit één vertrek bestaand Isistempeltje is stylistisch in deze periode te dateren, maar bevat verder geen hiërogliefische inscripties.  Echter, de vorm van de zes zuilen en de voorgevel zijn stylistisch in dezelfde periode te dateren als de naburige tempel van Kalabsja en Dendoer.  De kapitelen van de zes zuilen die het dak ondersteunen zijn ontworpen met papyrus- en lotusmotieven.  De voorgevel bestond oorspronkelijk uit een hoge deur in het midden, geflankeerd door twee middelhoge muren met torusomlijsting en een opening aan de bovenkant.  De tempel wordt ook gekenmerkt door latere verbouwingen.  In de 4e eeuw n. Chr. werd rechts van de hoofdingang een nieuwe  ingang gemaakt en de 'vensters' gedeeltelijk dichtgemetseld.  Boven de twee ingangen werden later drie bijkomstige bovedrempels geplaatst die met uraeus friezen en kroonlijsten met gevleugelde zonneschijven zijn versierd.  Op de achterwand tegenover de ingang staat een Griekse inscriptie die de naam vernoemd van degene die deze vergouwingen heeft uitgevoerd en het bedrag dat hij ervoor heeft betaalt.  Deze oud-Egyptische traditie kwam tot haar eind in 392 n. Chr. toen het edict van Theodosius deze heidense praktijken aan banden legde.  In 710 n. Chr. wijdden Koptische Christenen de tempel tot kerk; hierop wijzen de kruisen op de muren en zuilen.  Zelfs naast de ingang doet een uitholling van een steen dienst als wijwaterbak;  een kleine opening achteraan rechts stamt ook uit deze periode.  Bij de komst van de Mamloeken in de 13e eeuw werden de Christenen verdreven en kwam het gebouw in verval.  De diverse langwerpige uithollingen aan de oppervlakte van de buitenmuren zijn het resultaat van een volksgeloof.  Met het zandsteenpoeder werd een magisch drankje geprepareerd dat de vruchtbaarheid moest bevorderen.
Écriture
Langue
Catégorie du texte
Contenu du text
Technique d'écriture
Conservation du texte
Hiéroglyphes
Translitération
Traduction
Images	Attachments