The Global Egyptian Museum

Toen het Egyptische rijk op het einde van de 20e dynastie onder Ramses XI onstabiel werd, vertegenwoordigden militaire gouverneurs de macht van de koning in beide landshelften.   In Tanis was dat een zekere Smendes en in Thebe regeerde de 'onderkoning van Koesj, generaal en Amonpriester', Herihor.  Daar de macht van de farao dermate was gedaald, deed zich in zijn 19de regeringsjaar een machtswisseling plaats, of renaissance.  Ramses werd nog steeds als farao in zijn waarde gelaten, maar de eigenlijke macht werd uitgeoefend door Smendes in het noorden en Herihor in het zuiden.  Herihor ging zelfs zover om zich als farao te laten afbeelden in de Amontempel in Karnak met koningskroon en ureaus en eigende zich tevens koninklijke titulatuur toe.  Dit was de aanzet tot een nieuwe periode van instabiliteit in het rijk, oftewel de Derde Tussenperiode, met de heerschappij van de Lybiërs.  Pas met de Nubische overheersing en de stichting van de 25e dynastie werd de centrale macht van de farao weer een feit.  De daaropvolgende 26e dynastie was sinds het Nieuwe Rijk opnieuw volledig autochtoon.  De Egyptische koningen van deze dynastie voerden een welbekend beleid uit om de nagedachtenis van onrechtmatige leiders uit te wissen.  De arrogantie van generaal Herihor werd hem op deze stèle fataal:  zijn beeltenis werd weggehakt samen met zijn herinnering.  Met zijn vrouw Nodjemet staat hij in aanbiddende houding voor Osiris, Horus, Isis en de Hathorkoe van de Thebaanse begraafplaats.  De tekst onderaan behelst een hymne aan Osiris, die talrijke heiligdommen en attributen van deze god vermeldt.

الكتابة
اللغة
نوع النص
محتوى النص
تقنية الكتابة
حالة حفظ النص
هيروغليفي
الترجمة الصوتية
الترجمة

الصور	Attachments