The Global Egyptian Museum

Om de tijdsduur van het tempelritueel te volgen baseerde men zich voornamelijk op de zon en haar schaduwwerking op zonnewijzers.  Aangezien men ook tijdens de nachtelijke uren diensten moest volbrengen, beriep men zich op de sterren en op de waterklok, oftewel de clepsydra.  De oudst bekende clepsydra was een vaas die aan de binnenkant gemerkt was met de twaalf uren van de nacht en waar onderaan zich een gaatje bevond dat het water op constante wijze liet uitvloeien.  Als het water een nieuw deel aandeed, dan betekende dat dat er weer 1 uur verstreken was.  Als de vaas leeg was, was de nacht ook voorbij.  Bij deze faience waterklok loopt het water vanuit de trog via een holte onder de baviaan door in het bassin dat voorafgegaan wordt door een trap.  Daar de uurverdelingen aan de binnenkant van de trog ontbreken en het doorloopgaatje erg breed is, is het stuk eerder als votiefgeschenk op te vatten dan als een geijkt gebruiksvoorwerp.  De baviaan stelt de zittende god Thoth voor, de maangod die verantwoordelijk is voor het schrift, de registratie en de tijd.

Schrift
Sprache
Textgattun
Textinhalt
Beschriftungstechnik
Erhaltungszustand des Textes
Hieroglyphen
Umschrift
Übersetzung

Abbildungen	Attachments