Miysis is de Griekse naam voor de Egyptische Mahes. Al in de Piramidenteksten komt Mahes voor in de betekenis 'leeuw', maar pas vanaf het Middenrijk verwijst het woord, in enige theofore namen, naar een godheid. Vanaf die periode komt de term Mahes voor in deze dubbele betekenis; van leeuw en van leeuw-god.
De cultus van de leeuw-god Mahes, zoon van zowel Bastet als Sechmet, was gecentreerd rond Boebastis en Leontopolis. In deze laatste stad werd hij als ' levende leeuw' vereerd. Als zoon van Bastet werd hij ook vereerd te Wadjet in Opper-Egypte. Qua epitheta onderscheidt Mahes zich niet van andere leeuw-goden. Hij wordt voornamelijk in twee vormen afgebeeld: zoömorf en deels anthropomorf.
Mahes had de functie van oorlogsgod, bewaker van heilige plaatsen, en vernietiger van de vijand. Voorzien van zonneschijf en uraeus schijnt hij te zijn geassocieerd en zelfs geïdentificeerd met de zonnegod.
Vanuit de oudere centra in het noorden, verbreidde de cultus zich zuidwaarts. Hoewel waarschijnlijk niet wijdverbreid vóór de periode van de 22e dynastie tot de 26e dynastie, groeide de cultus van Mahes geleidelijk en werd zij vooral belangrijk tijdens de 30e dynastie. Tijdens de Ptolemeïsch-Romeinse periode werd Mahes ook vereerd in Nubië. Het valt te veronderstellen dat de Meroieten in hun contacten met Egypte werden gestimuleerd door de vele afbeeldingen van Mahes, vooral ook in Philae, en dat zij in Mahes een van de belangrijkste figuren uit hun eigen pantheon, de leeuw-god Apedemak herkenden.