Dit bronzen beeld uit de 26e dynastie toont Isis, de gemalin van Osiris, met haar zoon Harpocrates ('Horus-het-Kind') in de canonieke moeder-zoon positie die sterk herinnert aan het dubbelbeeld van Anchnesmerire en haar zoon Pepi II uit de 6de dynastie (Brooklyn Museum of Art 39.119). De artistieke conventie van het Oude Rijk schreef dit model voor als zijnde ideaal voor het driedimensionaal weergeven van dit thema en het werd een iconografisch concept dat in de gehele faraonische periode en nog lang daarna standhield. De naakte Harpocrates draagt de dubbelkroon van Egypte, waartoe hij als erfgenaam van Osiris gerechtigd was. Isis is gekleed in een nauwsluitend gewaad met draagbanden over de schouders, draagt de godenpruik met gierenkap, twee uraeusslangen en een cirkelvormig slangendiadeem. De verloren gegane kroon van koehorens en zonneschijf verwees naar de godin Hathor, wier primaire eigenschap van moedergodin zodoende aan Isis kon worden toegeschreven. De zijpanelen zijn gegraveerd met een schubben- of verenpatroon en met het embleem van de 'Vereniging der Beide Landen'. Op de achterzijde van de troon staan de namen van farao Necho II , waardoor deze sculptuur nauwkeurig te dateren valt. De namen worden geflankeerd door de beschermgodinnen van Opper- en Neder-Egypte samen met de met hen verbonden dierenfiguren (gier en cobra). De troon, de godin, het kind en de kroon zijn apart gegoten en later aan elkaar bevestigd. De figuur van Harpocrates is bevestigd door middel van een uitgespaarde sleuf in Isis' linkerdij.
)