The Global Egyptian Museum

De ronde offertafel met kegelvormige voet komt al aan het begin van de Vroegdynastische Periode voor. Meestal zijn ze gemaakt van een harde steensoort, hoewel in het Oude Rijk ook wel albast of kalksteen gebruikt werd. In tegenstelling tot latere offerbekkens werden deze offertafels niet altijd in de grafkapel voor de schijndeur gezet, op de plaats waar het offeren werkelijk plaatsvond. Tijdens ten minste de eerste drie dynastieën werden ze in het ondergrondse deel van het graf geplaatst, in de grafkamer of in een van de opslagkamers ernaast. Een afbeelding van een ronde tafel, vergelijkbaar met dit exemplaar, komt al voor in een offerscène op cilinderzegels vanaf de eerste dynastie.

The round offering table with conical foot, usually made of hard stone, although sometimes in the Old Kingdom also of alabaster or limestone, occurs from the beginning of the early dynastic period. Unlike the later offering basins, these offering tables were not always placed inside the tomb superstructure in front of the false door, at the spot where the offering actually took place, but at least during the first three dynasties were placed in the subterranean parts of the tomb, in the sarcophagus chamber itself or in the storerooms beside it as well. Representations of round table in offering scenes similar to this example are known on cylinder seals from as early as the 1st Dynasty.

Table d'offrandes aux pieds coniques, en pierre dure. Sous l'Ancien Empire, on en fabriquait également en albâtre ou en calcaire, la pierre dure étant surtout rencontrée au tout début de la Période Dynastique. Contrairement aux bassins d'offrandes plus récents, ces tables n'étaient jamais placées devant la fausse-porte, dans la tombe. Durant les trois premières dynasties au moins, on les plaçait dans la partie souterraine de la tombe, dans la chambre funéraire elle-même ou dans l'une des réserves qui la jouxtaient. Ce type de table ronde apparaît déjà sur les sceaux cylindriques remontant à la Ière Dynastie.

Der runde Opfertisch mit konischem Standfuß, der meist aus hartem Gestein, in der Zeit des Alten Reiches bisweilen auch aus Alabaster oder Kalkstein gefertigt wurde, läßt sich bis an den Beginn der Frühdynastischen Zeit nachweise. Im Gegensatz zu den späteren Opferbecken wurden Opfertische dieser Art nicht immer im Graboberbau vor der Scheintüre, also an der eigentlichen Opferstelle postiert, sondern zumindest während der ersten drei Dynastien im unterirdischen Teil des Grabes, in der Sargkammer selbst oder in daneben gelegenen Magazinen. Schon bereits seit der 1. Dynastie auf Siegelzylindern belegte Darstellung der Speisetischszene weist einen runden Tisch auf, der diesem Beispiel entspricht.

Le tavole d'offerte rotonde con gamba conica, fatte soprattutto di pietra dura, ma nell'Antico Regno talvolta anche di alabastro o calcare, sono attestate fino all'inizio del periodo protodinastico. Contrariamente ai più tardi bacili d'offerte, queste tavole non erano sempre poste di fronte alla falsa-porta nella sovrastruttura dell'edificio, nel luogo cioè dove veniva deposta l'offerta, bensì erano poste, almeno durante le prime tre dinastie, nella parte sotterranea della tomba, nella stanza del sarcofago stessa o in uno dei magazzini adiacenti. Già dalla prima dinastia è possibile vedere sui sigilli a cilindro la raffigurazione di tavole d'offerte rotonde, simili a questo esemplare.

Mesa de oferendas com perna cónica, feita em pedra dura. No entanto, no Império Antigo, podia ser também de alabastro ou calcário. É já comum em inícios do Período Dinástico. Em contraste com a bacia de oferendas anterior, estas mesas nunca foram colocadas perante uma porta falsa no edifício acima do ch&atilde;o, local onde se faziam as oferendas. Em vez disso, - pelo menos nas três primeiras Dinastias - eram colocadas na parte subterrânea do túmulo, na câmara do sarcófago, num dos armazéns adjacentes. Estas mesas aparecem já em cilindro-selos da primeira Dinastia.

Mesa de ofrendas con patas cónicas, hecha de piedra dura. En el Imperio Antiguo, también se podían hacer de alabastro o caliza, lo que ya se había visto a comienzos del Período Dinástico. Al contrario que los posteriores lebrillos de ofrendas, estas mesas nunca se colocaban en el suelo delante de la falsa puerta en la tumba. De hecho -al menos durante las tres primeras dinastías- se colocaban en la parte subterránea de la tumba, en la propia cámara del sarcófago o en uno de los almacenes adyacentes. Ya en los cilindro-sellos de la Dinastía I se puede ver este tipo concreto de mesa de ofrendas redondas.

الكتابة
اللغة
نوع النص
محتوى النص
تقنية الكتابة
حالة حفظ النص
هيروغليفي
الترجمة الصوتية
الترجمة

الصور	Attachments