The Global Egyptian Museum

De stèle heeft bovenaan een gevleugelde zonneschijf en onderaan een wijdingsinscriptie in het Grieks. In het midden is een gekroonde sfinx met een uraeus als staart afgebeeld. Als overwinnaar van het kwaad vertrapt hij een slang. Sinds de Ptolemeïsche Periode belichaamt de sfinx de bekende god Toetoe (Grieks: Tithoes). Zijn moeder Neith, in de vorm van haar tegenhangster Athena-Minerva, houdt een lauwerkrans vast. Petbe, de personificatie van de gelijkmakende rechtvaardiging, is afgebeeld als griffioen. Hij houdt een wiel en een palmtak in zijn opgeheven poten. De stèle is een typisch voorbeeld van het gemengde karakter van dit tijdperk, waarin nog steeds een Egyptisch element bestaat, dat echter overweldigd wordt door Griekse en Romeinse elementen.

The stela, which has a winged sun disc at the top and a dedicatory inscription in Greek at the bottom, depicts in the centre a crowned sphinx with uraeus knot. As the one who has mastered evil she is trampling on a serpent. Since the Ptolemaic Period, the sphinx was the embodiment of the well-known god Tutu (Greek Tithoes). His mother Neith, depicted as her counterpart Athena-Minerva, is holding a victory wreath. Petbe, the personification of equalising justice, is depicted as a griffin. He is holding a wheel and a palm branch in his raised paws. The stela is a typical example of the mixed nature of this period, in which the Egyptian elements are being overwhelmed by Greek and Roman elements.

Le sommet de cette stèle est décoré d'un disque solaire ailé et le bas comporte une inscription dédicatoire en grec. Au centre, figure un sphinx couronné, portant un uraeus. Comme celui qui a maîtrisé le mal, il piétine un serpent. Depuis la Période Ptolémaïque, le sphinx personnifie le célèbre dieu Toutou (le grec Tithoès). Sa mère Neith, comme son équivalent Athéna-Minerve, porte une couronne de la victoire. Petbe, la personnification de la justice, affecte la forme d'un griffon. Il tient une roue et une branche de palmier dans ses pattes levées. Cette stèle constitue un exemple typique de l'amalgame pratiqué à cette époque: Elle comporte encore une composante égyptienne avec, cependant, des éléments grecs et romains.

Die Stele, oben mit einer geflügelten Sonnenscheibe und unten mit einer griechischen Weihinschrift abgeschlossen, zeigt als Zentralfigur eine gekrönte Sphinx mit Uräusscheif. Als Herrin über das Böse zertritt sie eine Schlange. Die Sphinx verkörpert den seit der Ptolemäerzeit bekannten Gott Tutu (griechisch Thitoes). Seine Mutter Neith hält in Gestalt der gleichgesetzten Athena-Minerva einen Siegeskranz empor. Petbe, die Personifikation der ausgleichenden Gerechtigkeit ist als Adlergreif dargestellt. Er hält Rad und Palmzweig in der erhobenen Tatze.
Die Stele ist ein Musterbeispiel für den Mischcharakter jener Zeit, in der sich ägyptisches noch behauptet, jedoch von griechischen und römischen Elementen überlagert wird.

La stele, con un disco solare alato sulla sommità ed un'iscrizione dedicatoria in greco sulla base, mostra nel centro una sfinge incoronata con ureo. Come colei che vince il male, ella calpesta un serpente. Dal Periodo Tolemaico la sfinge incarna il noto dio Tutu (il greco Tithoes). Sua madre Neith, effigiata come la sua controparte Athena-Minerva, tiene una ghirlanda della vittoria. Petbe, la personificazione della giustizia livellante, è raffigurato come grifone. Esso tiene una ruota e un ramo di palma nelle zampe sollevate. La stele è un tipico esempio del carattere misto di questa era, in cui vi è ancora l'elemento egizio, che però sta per essere sopraffatto dagli elementi greci e romani.

A estela, com um disco solar alado no topo e uma dedicatória em grego no final, mostra no centro uma esfínge coroada com um ureus. Senhora do mal, ela esmaga uma serpente. Desde o Período Ptolemaico, a esfínge representa o conhecido deus Tutu (o grego Tithoes). A sua m&atilde;e, Neit, com a forma de Atena-Minerva, segura a coroa da vitória. Petbe, a personificaç&atilde;o da justiça, é mostrada aqui como grifo. Segura uma roda e um tronco de palma nas patas superiores. A estela é um exemplo típico do carácter de fus&atilde;odesta éopca, na qual há ainda um elemento egípcio, que no entanto está a ser ultrapassado pelos elementos greco-romanos.

La estela, con u disco solar alado en la parte superior y una inscripción dedicatoria en griego en el extremo inferior, contiene, en el centro, una esfinge con corona con un uraeus. Como aquella que ha dominado el mal, pisotea una serpiente. Desde el Período Ptolemaico, la esfinge representa al conocido dios Tutu (Tithoes en griego). Su madre, Neith, con forma de su homóloga Atenea-Minerva, sujeta una guirnalda. Petbe, el personification de la justicia que igualala, aparece cono grifo. Lleva una rueda y una hoja de palma en las garras alzadas. La estela es un típico ejemplo del carácter mixto de esta época, en la que hay un elemento egipcio, pero que está siendo aplastado por los elementos griegos y romanos.

الكتابة
اللغة
نوع النص
محتوى النص
تقنية الكتابة
حالة حفظ النص
هيروغليفي
الترجمة الصوتية
الترجمة Good fortune! Geluk! Good fortune! Bonne chance! Glückauf! Buona fortuna! Boa sorte! ¡Buena suerte!

الصور	Attachments